Άλφβεν, Χάνες Ούλαφ Γκόστα

(Hannes Olaf Gosta Alfven, 1908 – 1975). Σουηδός φυσικός. Υπήρξε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών και του Βασιλικού Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Στοκχόλμης. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα. Μετά από χρόνια ερευνητικής εργασίας στην πατρίδα του, το 1967 έγινε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας. Ασχολήθηκε με τη μελέτη της κοσμικής ακτινοβολίας, τους επιταχυντές ηλεκτρονίων και την ηλεκτροδυναμική. Η θεωρία του για τις μαγνητικές καταιγίδες και το βόρειο σέλας (1939) άσκησε σημαντική επίδραση στη σύγχρονη θεωρία της μαγνητοσφαίρας. Το 1942 διατύπωσε τη θεωρία μεταφοράς του μαγνητικού πεδίου, σύμφωνα με την οποία σε ορισμένες περιπτώσεις η ύλη (πλάσμα) κατά την κίνησή της μεταφέρει τις μαγνητικές δυναμικές γραμμές που τη διασχίζουν ούτως ώστε πεδίο και ύλη να αποτελούν δύο ρευστά παγωμένα το ένα μέσα στο άλλο. Η αρχή αυτή, που είχε χρησιμοποιηθεί αρχικά για την εξήγηση των ηλιακών κηλίδων, εφαρμόστηκε αργότερα από τον Ά. για τη θεωρητική διατύπωση της προέλευσης των κοσμικών ακτινών. Ο Ά. υπήρξε πρωτοπόρος στον τομέα της μαγνητοϋδροδυναμικής και θεμελιωτής του νέου κλάδου της κοσμικής ηλεκτροδυναμικής. Οι εργασίες του αποτελούν επίσης βασικά βοηθήματα για τη μελέτη της ελεγχόμενης πυρηνικής σύντηξης. Το 1970 πήρε το βραβείο Νόμπελ φυσικής για τη συμβολή του στη φυσική του πλάσματος.